ASCII

Rond 1940 startte de ontwikkeling van de computer. Twintig jaar later voorzag Bob Bemer, werkzaam bij IBM, dat de computer een rol zou gaan spelen in communicatie. Bemer inventariseerde 60 verschillende karaktercoderingen bij de verschillende computers die in de loop der tijd waren ontstaan, zette een groep mensen aan het werk om een universele code te ontwikkelen en publiceerde de onderzoeksresultaten.

Het resultaat is de ASCII code (American Standard Code for Information Interchange), voor het eerst erkend in 1963:

dec	bin	kar	dec	bin	kar	dec	bin	kar
00	0000000	NUL	43	0101011	+	86	1010110	V
01	0000001	SOH	44	0101100	,	87	1010111	W
02	0000010	STX	45	0101101	-	88	1011000	X
03	0000011	EOX	46	0101110	.	89	1011001	Y
04	0000100	EOT	47	0101111	/	90	1011010	Z
05	0000101	ENQ	48	0110000	0	91	1011011	[
06	0000110	ACK	49	0110001	1	92	1011100	\
07	0000111	BEL	50	0110010	2	93	1011101	]
08	0001000	BS	51	0110011	3	94	1011110	^
09	0001001	HT	52	0110100	4	95	1011111	_
10	0001010	LF	53	0110101	5	96	1100000	`
11	0001011	VT	54	0110110	6	97	1100001	a
12	0001100	FF	55	0110111	7	98	1100010	b
13	0001101	CR	56	0111000	8	99	1100011	c
14	0001110	SO	57	0111001	9	100	1100100	d
15	0001111	SI	58	0111010	:	101	1100101	e
16	0010000	DLE	59	0111011	;	102	1100110	f
17	0010001	DC1	60	0111100	<	103	1100111	g
18	0010010	DC2	61	0111101	=	104	1101000	h
19	0010011	DC3	62	0111110	>	105	1101001	i
20	0010100	DC4	63	0111111	?	106	1101010	j
21	0010101	NAK	64	1000000	@	107	1101011	k
22	0010110	SYN	65	1000001	A	108	1101100	l
23	0010111	ETB	66	1000010	B	109	1101101	m
24	0011000	CAN	67	1000011	C	110	1101110	n
25	0011001	EM	68	1000100	D	111	1101111	o
26	0011010	SUB	69	1000101	E	112	1110000	p
27	0011011	ESC	70	1000110	F	113	1110001	q
28	0011100	FS	71	1000111	G	114	1110010	r
29	0011101	GS	72	1001000	H	115	1110011	s
30	0011110	RS	73	1001001	I	116	1110100	t
31	0011111	US	74	1001010	J	117	1110101	u
32	0100000	sp	75	1001011	K	118	1110110	v
33	0100001	!	76	1001100	L	119	1110111	w
34	0100010	“	77	1001101	M	120	1111000	x
35	0100011	#	78	1001110	N	121	1111001	y
36	0100100	$	79	1001111	O	122	1111010	z
37	0100101	%	80	1010000	P	123	1111011	{
38	0100110	&	81	1010001	Q	124	1111100	|
39	0100111	‘	82	1010010	R	125	1111101	}
40	0101000	(	83	1010011	S	126	1111110	~
41	0101001	)	84	1010100	T	127	1111111	DEL
42	0101010	*	85	1010101	U

Deze basistabel bestaat uit 128 karakters. Aan de hand van de tabel kan elk karakter worden voorgesteld door een binaire code van 7 bits. Hoe werkt deze code?

Voorbeeld:

De letter “a” is het 98e karakter in de tabel en heeft dus als bijbehorend nummer “97” (het eerste karakter is de “NUL” en heeft het bijbehorende nummer “0”). De ASCII code van de letter “a” is dus het binaire getal: 1100001.

In totaal kunnen er met 7 bits $2^7$= 128 codes worden gemaakt. Dat maakt de codering natuurlijk niet tot een wereldwijde standaard codering die in alle taalgebieden bruikbaar is.